młodzieńczy — 1. «właściwy młodzieńcowi, charakterystyczny dla niego; pochodzący z okresu czyjejś młodości» Młodzieńcza beztroska. Młodzieńcze iluzje. Młodzieńczy entuzjazm, poryw, zapał. Lata młodzieńcze. Miłość młodzieńcza. Utwory młodzieńcze poety. Do… … Słownik języka polskiego
plunąć — 1. pot. Pluć i łapać «spędzać czas bezczynnie, nie mieć nic do roboty»: Niby wakacje, letnia pora, beztroski żywot młodzieńczy. W piłkę grać, opalać się, pluć i łapać, co nas to wszystko obchodzi? A. Minkowski, Szaleństwo. 2. pot. Pluć sobie w… … Słownik frazeologiczny
pluć — 1. pot. Pluć i łapać «spędzać czas bezczynnie, nie mieć nic do roboty»: Niby wakacje, letnia pora, beztroski żywot młodzieńczy. W piłkę grać, opalać się, pluć i łapać, co nas to wszystko obchodzi? A. Minkowski, Szaleństwo. 2. pot. Pluć sobie w… … Słownik frazeologiczny
adolescencja — ż I, DCMs. adolescencjacji, blm książk. «wiek młodzieńczy, młodość» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
bunt — m IV, D. u, Ms. buntncie; lm M. y 1. «protestacyjne, często spontaniczne wystąpienie przeciwko władzy» Krwawy, otwarty bunt. Ognisko, płomień, zarzewie buntu. Podnieść, wzniecić, stłumić, ugasić bunt. Zerwać się, porwać się do buntu. Wzywać,… … Słownik języka polskiego
entuzjazm — m IV, D. u, Ms. entuzjazmzmie, blm «stan uniesienia, radości, zachwytu; zapał» Młodzieńczy, radosny, żywiołowy, patriotyczny entuzjazm. Przejawiać entuzjazm. Wpadać w entuzjazm. Entuzjazm dla astronautów. Ogarnął kogoś entuzjazm dla pracy… … Słownik języka polskiego
flirt — m IV, D. u, Ms. flirtrcie; lm M. y 1. «zalecanie się, kokietowanie, miłostka, zalotna rozmowa z osobą innej płci» Młodzieńczy flirt. Flirt listowny. Prowadzić, uprawiać flirt. 2. «rodzaj gry towarzyskiej umożliwiającej rozmowę na tematy miłosne… … Słownik języka polskiego
nonkonformizm — m IV, D. u, Ms. nonkonformizmzmie, blm 1. «postawa sprzeciwu wobec bezkrytycznego ulegania normom panującym w danej grupie społecznej, niezgadzanie się z panującymi zwyczajami, poglądami, zasadami, z powszechną opinią itp.» Młodzieńczy… … Słownik języka polskiego
pensjonarski — «dotyczący pensjonarki, taki jak u pensjonarki, naiwny, afektowany, młodzieńczy» Pensjonarski mundurek. Pensjonarska egzaltacja. Pensjonarski sposób mówienia. Pensjonarski wygląd. Pensjonarskie zachowanie … Słownik języka polskiego
przekwitnąć — dk Va a. Vc, przekwitnąćnę, przekwitnąćniesz, przekwitnąćnij, przekwitnąćkwitł (przekwitnąćnął), przekwitnąćtła (przekwitnąćnęła), przekwitnąćtli (przekwitnąćnęli), przekwitnąćtłszy (przekwitnąćnąwszy) przekwitać ndk I, przekwitnąćam,… … Słownik języka polskiego